KENDİLERİNİ BÜYÜK GÖRENLER
Tehlikelidirler; insan olma ihtimalleri zayıf olan bu kişiler, barışı bozan rekabet yaparlar. Rakip gördüklerine çelme takarlar, onların ekmekleriyle oynarlar. Doyumsuzdurlar, elindekilerle yetinmezler, her zaman daha çoğunu isterler.
Uzak durulması gereken akılsız, tutarsız ve dengesiz bir kişiliğe sahiptirler. Burunları havada olan bu tipler, herkese yukarıdan bakarlar. Çok şey biliyormuş gibi konuşurlar. Hayatı ve olayları kendi ruh durumlarına göre farklı yorumlarlar. Bir gün öyle, bir gün böyledirler.
Kendini büyük görmek, bir hastalıktır. Bu hastalığa yakalananlar başkalarından hep övgü, takdir ve alkış beklerler. Hep ben, derler. Kendi çıkarları için en ufak bir pişmanlık bile duymadan herkesi çiğneyip geçerler.
Alçak gönüllü ve hoşgörülü olmayan bu kişiler, gerçeklerle yüzleşmek istemedikleri gibi yaptıkları hiçbir şeyin eleştirilmesinden de hoşlanmazlar. Alkış ve takdir toplamak için çalışırlar. Her konuda her zaman kendilerini herkesten üstün ve haklı görürler.
Kendilerini özel, üstün, akıllı, bilgili, güçlü ve her zaman haklı gören ve uzak durulması gereken tehlikeli kişilerdir. Her şeyi en doğru kendilerinin yaptığını düşünürler. Kendi düşüncelerini karşısındakilere kabul ettirmek için diğer insanları acımasızca eleştirirler.
Kendilerinin özelliklerini ve fikirlerini överler, başkalarının özelliklerini en aza indirerek üstünlük sağlamaya çalışırlar. Diğer insanların kendilerinden daha iyi olamayacağını düşünürler. Başkalarının, fikirlerini söylemelerine izin vermezler.
Kendilerini büyük görmek isteyen güçsüz, beceriksiz ve yalnızca veya öncelikle kendi çıkarını, yararını düşünen kimselerdir. Kendilerinden daha güçsüz olan kişileri önemsemezler, onlara değer vermezler ve onları küçük görürler.
Kendi kişiliklerine değer ve önem verirler. Benzersiz olduklarına inanırlar. Kurmuş oldukları ben merkezli dünyalarında kendilerinin dışındaki bütün insanları iyi olarak anlatmazlar ve sevmezler, başka insanları görmezler.
Bu tipler, kişilikleri gelişmemiş, makamlarından ve oturdukları koltuktan aldıkları güç ile “Hep ben ne istersem o olsun.” derler. Her şeyi kendi kontrolü altında tutarak gösteriş yaparlar. Güçlü olduklarını göstermek için zayıfları ezerler, güçlülerin karşısında boyun eğerler.
